Ο Ερημίτης και το μάντρα

Ένας αφοσιωμένος ασκητής διαλογισμού μετά από χρόνια συγκέντρωσης σε ένα συγκεκριμένο μάντρα, είχε αποκτήσει αρκετή ενορατικότητα ώστε να μπορεί να διδάξει. Ο μαθητής κάθε άλλο παρά διακρινόταν για την ταπεινότητά του, αλλά οι δάσκαλοι του μοναστηριού δεν ανησυχούσαν.

Τα λίγα χρόνια επιτυχούς διδασκαλίας έκαναν τον ασκητή να θεωρεί ότι δεν θα μπορούσε να διδαχτεί από άλλον. Ωστόσο, μόλις έμαθε για έναν ακουστό ερημίτη που ζούσε εκεί κοντά, δεν μπορούσε να αφήσει την ευκαιρία και να μην τον συναντήσει.

Ο ερημίτης ζούσε μόνος του σε ένα νησί στο μέσο μιας λίμνης, οπότε ο ασκητής νοίκιασε έναν βαρκάρη για να τον πάει στο νησί. Ο ασκητής έδειξε μεγάλο σεβασμό προς τον ερημίτη. Καθώς έπιναν τσάι ο ασκητής τον ρώτησε ποια πνευματική πρακτική ακολουθούσε. Ο ηλικιωμένος άντρας απάντησε ότι δεν είχε καμιά πνευματική πρακτική, εκτός από ένα μάντρα που επαναλάμβανε συνέχεια μόνος του. Ο ασκητής ικανοποιήθηκε μαθαίνοντας ότι ο ερημίτης χρησιμοποιούσε το ίδιο μάντρα και ο ίδιος. Αλλά όταν ο ερημίτης του είπε δυνατά το μάντρα ο ασκητής τρομοκρατήθηκε.

«Τι συμβαίνει;» ρώτησε ο ερημίτης.

«Δεν ξέρω τι να πω! Πολύ φοβάμαι ότι σπατάλησες όλη σου τη ζωή! Προφέρεις το μάντρα λάθος!»

«Ω, μα αυτό είναι τρομερό! Πως θα έπρεπε να το λέω;»

Ο ασκητής του έδωσε την σωστή προφορά και ο ερημίτης τον ευχαρίστησε. Ύστερα του ζήτησε να μείνει μόνος προκειμένου να ξεκινήσει άμεσα την άσκηση.

Στον γυρισμό μέσα στην βάρκα, ο ασκητής επιβεβαίωνε τον εαυτό του ως φτασμένο δάσκαλο και συγχρόνως σκεφτόταν τον άτυχο ερημίτη.

«Ήταν πολύ μεγάλη τύχη γι’ αυτόν η επίσκεψή μου. Τουλάχιστον τώρα θα έχει λίγο διαθέσιμο χρόνο να προλάβει να ασκηθεί πριν πεθάνει».

Και τότε, ξαφνικά, ο ασκητής πρόσεξε το έκπληκτο πρόσωπο του βαρκάρη να κοιτάζει προς τα πίσω με το στόμα ανοιχτό. Γύρισε και είδε τον ερημίτη να στέκεται με σεβασμό δίπλα στη βάρκα πάνω στο νερό.

«Ζητώ να με συγχωρήσετε που σας ενοχλώ, αλλά ξέχασα πάλι τη σωστή προφορά του μάντρα. Μπορείτε, σας παρακαλώ, να μου την επαναλάβετε;»

«Προφανώς δεν την έχετε ανάγκη», είπε σαστιμένος ο ασκητής.

Επειδή όμως ο ερημίτης επέμενε ευγενικά, τελικά του την επανέλαβε.

Ο ταπεινός ερημίτης απομακρύνθηκε σιγά-σιγά από τη βάρκα πίσω προς το νησί επαναλαμβάνοντας αργά και προσεκτικά το μάντρα.

http://realfakefriends.blogspot.gr/2012/09/the-hermit-and-mantra-om-mani-padme-hum_6003.html